Lenge sidan eg skreiv noko her no, det har vore svært travelt hjå oss så det har vore lite tid.
Me har skrive litt tidlegare om både budsjett og voner om mykje besøk, dette var i ei tid då me ikkje hadde aning om korleis ideen vår ville slå an.
No kan eg sei at det har så langt gått over all forventing. Vossingane har verkeleg vist at dei set pris på ein slik stad som me prøver å laga og større eller mindre lag og andre har fyllt opp løa både helger og vekedagar. Det er rett og slett overveldande.
Me er audmjuke og svært takksame ovanføre alle som har vore på vitjing og til alle som har tinga seg plass i tida framover mot jol.
Tusen takk skal de ha alle saman!
Men det har sett og set oss stadig ovanføre nye utfordringar, alle desse gjestene skal takast godt vare på så dei kjenner seg heime her. Me to middelaldrande menneskje klarar sjølvsagt ikkje dette åleine, om me nokonsinne har trudd at det var nok er i alle fall motbevist no.
Me har vore heldige og har knytt til oss kjekke og flinke folk både på kjøkenet og ute i restauranten, allikevel har me stått på så hardt at det røyner så me må nok organisera litt meir.
Dette er uansett eit luksusproblem, faktum er at me har truffe eit stort behov i Vossabygda for ein god og spesiell eteplass der frityr og ferdigprodukt er bannlyst.
Hjarteleg velkomne til gards både nye og gamle gjester, me set stor pris på kvar og ein :)
Skildringa av omforminga av eit tun og ei gamal løe på Voss frå tradisjonelt landbruk til ein restaurant,selskapslokale og eit lite hotell. Bloggen vil handla om det som har hendt og vorte gjort og om det som hender framover på vegen mot å verta noko for oss sjølve.
