Så, etter at alt var rive, kasta og vaska var det på tide å byrja med oppattbygginga att. Golvet var ei utfordring då det var 1,5 m meter nivåforskjel frå vestre hjørna til austre hjørna. Dugeleg fall altso :). Vel og bra det men det kan vera greitt å føta seg og.Me løyste dette med å dela huset inn i tre ulike nivå med utgangspunkt i stavane nede. Mellom nivåa vart det murt opp fine skifermurar av ein dyktig maskinkøyrar hjå Ekehaug Maskin.
Alle stavane, eller søylene vart sjekka om dei sto på trygg grunn. To sto på trygg fjellgrunn, ei sto på ei stor helle som kvilte på grunnmuren og to sto på silt. Dei tre siste var murte opp i naturstein, desse sto også på silt. Søylene på silt fekk ny fot av solid skifermurstein, dei andre sto som dei var.
Etter dette vart det fyllt opp med grov pukk i romma og golva vart grovretta. Det var ikkje ratt få kubikkmeter som gjekk med så det var godt det var plass til maskiner i rommet.Det var veldig rart å koma inn i løa når ho var heilt tom og minna om korleis det brukte å sjå ut framleis var ferske, det var berre å lata att augo så kunne eg sjå stadl og smalfloren føre meg.
Men no var det tomt og det verka å vera uendeleg langt fram til det kunne verta noko brukande av huset, om det i det heile var mogeleg.
Men med nærare ettertanke var det faktisk etterkvart mogeleg å sjå kva for potensial bygget kunne ha som selskapslokale. Om ein såg vekk frå det trasige og ruskne kunne ein sjå at det oste av atmosfære og tradisjon og ville verta perfekt til det me hadde tenkt.
