Ein bete er ein bjelke som går tvers over konstruksjonen øverst i tømmerkassa for å halda i mot presset frå taksperrene.I høybrotet var dei fjerna for lenge sidan, dei var sikkert i vegen då siloen vart sett inn på 70 talet, i konnbrotet var det ein att. Når me la golv kom denne berre 1,6m over golvet så han kunne sjølvagt ikkje vera der han var, men sidan han var ein del av konstruksjonene var det ikkje berre å saga han vekk heller.
Løysinga vart å flytta han opp i taket som ein hanabjelke der han tente same funksjonen som før.
Den same løysinga vart vald i høybrotet sjølv om takhøgda var høgare der.
På sjølve laoen, seksjonen midt imellom brota, valde me å behalda betane slik dei var.
Resultatet vart bra, absolutt til å leva med.Det var eit liknande problem med inngangen til konnbrotet. Konnbrotet har golv ein god halvmeter høgare enn resten av andre høgda. Det skal vera trapp der og dør inn slik at det vert eit koseleg tømmerrom til mindre samlingar eller møte.
Problemet var at tverrstokken over opninga, den som held kassa i hop, vart for låg. Mykje potensiell hovudverk for folk av normalhøgd :) , så noko måtte gjerast.
Løysinga vart her og å flytta han opp eit omfar og festa han i sperra og øverste omfaret. Slik fekk me ei høgd på 2m og ti, høgt nok for dei fleste.
Me prøver å ta vare på den gamle konstruksjonen så godt me kan, alle endringar vert dokumenterte med før og etter. Løer av denne typen er etterkvart vortne heller sjeldne, dei fleste er rivne eller har sige i hop så me føler det er viktig å ta vare på vår for ettertida.
Heile løa vert no synleg inne i bygget slik at gjestene våre kan beundra den vel uttenkte konstruksjonen.
